Abdullah bin Mübarek, bir yere gidiyordu.
Yolda bir çocuk görmüş çobanlık ediyordu
Şuna gidip Allah’ı öğreteyim diyordu
Evlâdım, sen Allah’ı bilir misin? demişti.
Çocuk der ki: “Kul nasıl sâhibini bilmez ki? '
Görüp de inkâr eden iman ile ölmez ki
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Çok güzel ve de çok anlamlı bir menkıbe.Kutlarım.
Timur İlikan
YAŞAMA GAYEMİZİ YARADILIŞIMIZDAKİ O İNCE MEVZUUYU NE DE GÜZEL TAM VE DÜZENLİ YUMUŞACIK BİR DİLLE ,ÜRKÜTMEDEN KORKUTMADAN ÖĞRETME AMAÇLI BİR ÇALIŞMAYDI........ ZEVKLE VE HAYRANLIKLA OKUDUM MSJ LARI DA HERKESE ULAŞMASI DİLEKLERİMLE KUTLAMAKTAYIM .KALIN SAĞLICAKLA HOCAM ..........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta