903- ATAM
Atam,
Sen nasıl bir bozkurtsun ki,
Öldükten sonra bile,
İtlerin, soysuzların enikleri,
Kuyruklarını kısıp, kısıp,
Arkadan hala havlıyor.
Havlıyor,
Sen nasıl insansın ki,
Yaktığın özgürlük,
Meşalesi hala yanıyor,
Taht kurmuşsun,
Sadece,
Aydınlık yüreklerde değil.
Karanlık, korkak,
Zifiri yüreklerde de yaşıyor,
Sen nasıl bozkurtsun?
Kayıt Tarihi : 3.7.2021 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!