Kim ne derse desin ölesiye sevdim
Dün yine seninle beraberdik
Sahilde yürüdük el ele saatlerce
Dalgalar vardı hani azgın dalgalar
Martılar dönüyordu başımızın üstünde çığlık çığlığa
Rüzgar buzgunca esiyordu üşümüştük iliklerimize kadar
Nice umutlarımız vardı düşlermize serptiğimiz
Seninle bir sonbahar günü tanışmıştık
Eski bir şarkıydı hatırlamaya çalıştığımız
'Seninle bir sonbahar mevsimiydi tanıştık'
Nasılda dağılıyordu rüzgarda saçların
Simsiyah gecelere dökülen şal gibi
Bazen usulca uzanırdı dudakların dudaklarıma
Peteklere karışan bal gibi.
Ansızın çekip gitmek gibi bir halin vardı
Çamurlu tarlalarda büyüdü ayak izlerimiz
Ara sıra susuyordun
Gözlerin o bal rengi gözlerin ta uzaklara bakıyor
Bin korkuyla büyüttüğün sevgini
Kaybetmekten korkuyordun
Ben en güzel günümü o gün seninle yaşadım
Bir umudum yoktu gelecek için
Bir analatabilseydim yüreğimdeki sızıyı
Boşalmak için bir ağlayabilseydim
Şunu bilmeni isterim,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ben hayata kaderime değil
Ben yalnızca sana yenildim..
Kayıt Tarihi : 18.4.2007 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk her zaman mutluluk almak değildir bazen fedakarlık yapmak ve bazende mazide yaşanan en güzel mutluluk olarakta kalabilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!