80 Sonrası için Şiiri - Türk Öğer Koç

En güzel olduğunu düşündükleri mısralarını yazdılar. Eteklerinde, dağların dorukları için, en güzel mısraları idi, yazmak istedikleri, ayaklarının değmediği, sarp olmayan kayalıkları ile hayallerinde aşılmazlıkları biçimlendirerek, yaşanmışlıklardan uzak sırıttı duyguları, yalın adını verdikleri kuru, kupkuru süslemeleri ile, kelebek koleksiyoncusu gururu ile, karmaşıklıklar içerisinde sürerken sohbetleri…

yaşam

hayallerle dolusun

kırılganlıklarla kaplı

pandora’nın kutusu misali

bir sonrakinin bilinmezliğinde

esintilere bırakırsan kendini

köksüz bitkiler gibi

savrulursun

savrulur gidersin bilinmezliklerinde

cihanlar fetih ettiğini düşlesen

nafile çığırtkanlıklar

Yoksunsan, bırakmışsan; ürettiğini sandığın oluşumu, duygularından yoksun, zanaatçılığına yüklersin erdemini, lakin dayadığın pencereye merdiveni, sağlam olsa da ne kadar, girdiğinde içeri, yanlıştır dayanan yer, sağlamlığı merdivenin, doğru yapmaz pencerenin içerisinde kucaklaşacağın nesnelselliği…

isyanların boşuna
süslemelerin çaresiz
çare olduğunu düşlesen de
hala güneş batıdan batar
batıda durman nafile
güneş batıdan batar
imgede desen adına
doğu güler sahipsizliğine

Ay akşam vakti doğar, bulutlar kaplasa da görüntüsünü, ay akşam vakti doğar, beyaz sulüet gibi ay durur gökyüzünün bir yerlerinde…

Ay akşamdan doğar, esse de ılık bir esinti, kar, boran, fırtına, değişmeyen, ay akşamdan doğar…

kabartıları yüreğinin
dinletse de
nağmeleri çeşitli
ay akşamdan doğar
güneşin kızıllıkları
ufukta erirken

Şimdi dersen ki bana sen “Sanatı erdem yapan İnsanın içindeki” düşünürüm, düşüncem; bilirim ki algılamaları sonrasıdır duyularımın, gözlerimde dudak kırpıntıları, mimikler, kulaklarımdaki sesler, onca yılın çıkını olmuş bilinç altım inan ki isyan eder…

dik durmak için
tek başıma olmadım
hiçbir an
tek başıma öğrenmediğim gibi
adım atmasını
kelimelerin içerisinden
tek başıma öğrenmedim
harf sökmesini

yüreğime düşürülen koru
yangınlara çevirirken

Erdemdir bilinçte olgunlaşan tohumu, hep beraber serpebilmek evrene, erdemdir el ele tutuşmanın büyütmek halkasını, erdemdir anlaşabilmek, anlamak kadar yakın olmaktır bilginin güneşine…

saydığın yoksa beni
saydığın yoksa onu
bu biz arayışı niye
bu sohbet niye

Ne demiş ustanın birisi; ”gün gün ile barışmalı/ kardeş kardeş koklaşmalı/ korka korka yaşamak niye.” Yabancılaşmaktır ağacı topraktan, kuşu ağaçta, insanı kuştan uzaklaştıran, anlaşılamamaktır savaşları başlatan, savaşarak yaşamak niye…

ustanın elinde kalem
kılıçtır keskin

ustanın elinde kalem
sancaktır burca dikilen

ışık kaynağıdır
karanlıklardan
aydınlığa çıkacak

yol dur
yordamdır

gizlenmek niye…

25.05.2009