8 Mart Bitti Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Peki, şimdi ne olacak?
Adam, kepenkleri kapatıp, yine eskiye mi dönecek,
Aynı mı davranacak gülüne, dövecek zahir aynı kadını,
Sanki çelik çomak oyununa kurban eşi,
Aynı kemik kırılııp, yen içinde kalacak yani.

Neden farketmedi hiç? Herşey yine aynı kaldı bak;
Mart'ın günlerini acımasızca çekmeceye koyan bu zihniyeti,
-kim sorgulayacak?
Sorabilir misin hesabını, kirletilmiş onca masumiyetin,
Zamanın sesine boğulan çığlığın?

O bir kadın; sadece annesi,
Ve karşısındaki de, babası olacak adam,
Tüm yaptıkları mirastır, çocuklarına da geçecek,
Babasının tıpkısı bir aynadır, güdülerle büyüyecek bu oğlan,
En kötüsünü yaşatandan, çocuğa da bir kopyası verilecek.

Ne acılar çekilecek, bilinmez; gelecekte aynısı mı yaşanacak yine?
Belki o kadına benzeyecek varis, cennetlik denen anasına tıpatıp,
Sabırsızca büyütülen eş olmaya, aşiretin kendisine layık bulduğu,
Babasının oğlu bir kaba kocaya, çalgı çengilerle gelin gidecek,
-bir köşede sırasını bekleyen zavallı kız çocuğu...

09.03.2008