Geceye küstün mü diye sordum kendime, garip bir düşünce işte, gündüze sevgim mi arttı ki kıskandın dedim, gülmek zordu benim için, şimdi de neden ağlayayım mı, sen sevgili, kendi düşlerinle uğraşırken beni boşta bırak ki en azından böyle zamanlar dediğimiz anda da sen olma aklımda...
Kendimiz için anlattığımız hikâyelerimizle biz büyürken, o kadar çok zaman geçmiş ki, geride sadece bizim hikâyelerimizi anlatanlardan dinliyorum artık, garip değil mi, hikâyelerimize bile sevgimiz gibi sahip olamadık...
Oysa senin hikâyelerin benden çok yaygınlaşmış başka başka anlatıcılarla...
Bazen bahar uzar durur yaşamda,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta