Ne güzel bir koku, yağmurun ince dokusu:
yaşıyor, görülüyor ve, burda da; gönüllerde de taşıyor.
Salı günü çekti sayfiyenin kepenkleri;
televizyonu açtı, kedi sedire kuruldu.
Öğleden sonraya doğru Cuma çıktı, köşebaşı bakkalına.
Bakkal ölmüş, ruhuna El Fatiha; yerine yenisi atanmış.
Yerde, kaldırımın kenarından giden ince
bir su yolu, ya da yağmur; gözü takıldı buna.
O evde iken yağmur bastırmış olmalıydı.
Yerde, kaldırım kenarında sıkışmış kalemcik-şehir suyu
ona baktı, o da suya; Fırat hala beyaz,
Dicle de kırmızı olarak olmalıydı çağlıyor
toparladığı tüm alüvyonlar ile uzaklarda.
Kayıt Tarihi : 2.12.2007 07:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)