7 sinde Ne ise 70 inde O’dur İnsan..

7 sinde Ne ise 70 inde O’dur İnsan…
Çok güzel bir de hatırlasam yedisinde neydim ben?
Ne güzelde koşardım kırlarda.
Yürürdüm yürürdüm yorulmazdım.
Okula gideceğim diye bir heyecan yüreğimde…
Arkadaşlarıma kavuşacağım…
Bazen dolaşacağım.
Ama hep onları sarmalayacağım.
Düştüler mi onları ayağa kaldıracağım.
Göz yaşı mı var hemen de soracağım.
Yok yok içimde tutamam ki …
Safça söyleyeceğim lafımı..
Soracağım kafamda ki sorularımı…
Düşünemem o anlarda ayıbı…
Yalın ayak gezerdim kırlarda yedisindeyken..
Bilmezdim o zaman kötüyle iyiyi ayırdetmeyi..
Yoktu tanımlamalarım yaşardım hayatı.
Önüme geleni yaşardım…
Kim bilir belki bilinçli, belki de bilinçsizce.
Mutluluklarım var yedisinden hatırlarım.
Bazen bayram şekeriydi ya da harçlığı…
Bazen ufak bir çikolata bazen koca bir oyuncak..
Bazen bir ayakkabı
Bazen okşanan kafam, söylenen bir söz..
Bir sevgi anı.
Yedisinde neydim ben?
Tam olarak bir hatırlasam…
Verirken düşünmezdim ki şu sebepten..
Alırken de korkmazdım bu sebepten…
Paylaşırdık olanı, olmayanı.
Güven vardı belki de pek bir korkusuz.
Hatırlıyorum, şimdi hatırlıyorum yedisinde neydim ben..
Ne mutluydum, ne şendim…
Ne arardım ne de bulurdum…
Ne yaşardım yedisinde, neydim ben…
Yedisinde neydim de ne oldum?
Şimdi yetmişimi mi bekleyeceğim?

Kristal Gül