Bu yol sevdadan geçer,
Sevenler 'lâ' dan geçer,
Âşıkların yolları
Daim Mevlâ'dan geçer.
Burada koyar canı,
Arzu eden Cânânı;
Âsümandan geçerken
Yıldız olur seyranı.
Onu görür her nücum,
Ederler ona hücum;
Geçen şamdan olmuş,
Dudakları da bir mum.
Geceyi gündüz eder,
Işığı dümdüz eder;
Uzaktan seyir eden,
Hâlimizi, söz eder.
Nidem, meşrebi değil,
Âşık mezhebi değil;
Burda âşıklar okur,
Çocuk mektebi değil.
(Kürsü) de durur Rahman,
Seven eder imtihan;
Şahadetname yazar,
Yazdığı mürekkep: kan.
Kalemi dürter cana,
Kâğıdı boyar kana;
Bu bir aşk âlemidir,
Benzemiyor irfana.
Bilinmez akıl ile
İlm ile, 'nakil' ile
Zümrüdüanka kuşu
Bağlanır mı kıl ile? ..
Varma, seni parçalar,
Ateşi seni dağlar;
(Emre) eğlendirmeye,
Durmaz candan nay çalar.
8.7.945
İsmail EmreKayıt Tarihi : 24.12.2007 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kâğıdı boyar kana;
Bu bir aşk âlemidir,
Benzemiyor irfana....Çok güzeldi..Yüreğinize dert değmesin..
TÜM YORUMLAR (2)