Gitmek için yol kat eder insan,
Sen, kalmak için direniyorsun.
Sevmek için çaba harcar insan,
Sen, bataklığına beni çekmeye çalışıyorsun.
Anla artık, o bataklıktan çıkalı çok oldu.
Ölüp bittiğim gülüşün, bakışın,
Artık anlam ifade etmiyor hayatımda.
Tarihe karışan bir masal oldun yüreğimin kenarında.
Hatırlanmayacak derinliklere gömüldün .
Gecenin sessizliğinde, penceremin kenarında,
Yüzüme vuran ayaz, artık vurmayacak.
Hüzün kapımı çalmayacak,
Çünkü sevda, ceketini alıp gitti çoktan.
2019
Kayıt Tarihi : 20.12.2022 05:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emirhan Tankoş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/20/67-mutluluk-adimlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!