Ateşin Hüznü
(79 Can İçin)
Sessizce başladı o kara gece,
Alevler yükseldi, hüzünlerle doldu gökçe.
Kartalkaya’da bir otel, tatilin mekanı,
Kim bilebilirdi ölümün ansızın gelen anı.
Yanan canlar, solan umutlar,
Bir kıvılcım yetti, hepsi çaresizlikte kayboldular.
Gözlerde yaş, yüreklerde kor,
Sorumluluk unutuldu, vicdanlar dondu bir an kor.
Gittikleri tatil, bir hayal olacaktı,
Kim bilebilirdi ki kaderin yolu böyle çatallı
İhmaller, duyarsızlık, bir zincir koparır,
Her biri bir canı, bir ailenin dünyasını yıkar.
Kırk çift göz, sessiz bakar artık,
Onlar ki hayalleriyle gittiler, umutla bakıştık.
Ama yangın acımasızdı, alıp götürdü hepsini,
Kartalkaya'nın sessizliği, yaktı derin içimizi.
Şimdi geriye kalan anılar,
Alevlerin altında sönmüş yıldızlar.
Her bir nefes, bir hikaye, bir can,
Gök kubbede yankılanır dualar her zaman.
Unutulmaz bu gece, unutulmaz bu yangın,
Her solan can, bizde derin bir yangın.
Sorumluluğun dersini, hepimiz alalım,
Dilerim ki bir daha böyle acılar yaşamayalım.
Kartalkaya’nın karanlık gecesinde,
79 can, yitip gitti alevin pençesinde.
Ülkece ağlıyoruz, hüzünle dolu yüreğimiz,
Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun hepsinin.
........................................................................................
Bir gece ansızın, yıldızlar söndü,
Kartalkaya’da hayat birden dindi.
Tatil düşleri, hayaller döndü,
Alevler, umutları bir bir sildi.
Sessizce geldi o ölüm rüzgarı,
Hiçbir can bilmezdi ne var yarın.
Tatildi dertleri, keyifti karı,
Kaderse hazırlamış en acı yarını.
Şen kahkahalar, yerini aldı feryada,
Ateş sardı her yanı, gökyüzü ağlarcasına.
Her ağaç, her duvar, şahit oldu canda,
Otel, bir mezar oldu, her nefes yanar.
Altmış altı can, altmış altı düş,
Yükseldi göklere, sessiz bir kervan.
Küller içinde yitip gitti her düş,
Sorumsuzluk, duyarsızlık, can aldı bir an.
İhmal, vurdumduymazlık sardı her köşe,
Vicdanlar kör olmuş, merhamet sönmüş.
Şimdi yaslıyız, acılar döşe,
Her yürek, her göz yaşla dolmuş.
Giden canlar için eller duada,
Mekanları cennet, ruhları huzurda.
Yaralı kalplere şifa dileriz,
Bir daha böyle acılar olmasın.
Kartalkaya, sen hüzünle dol şimdi,
Unutulmaz bu gece, tarihe hüzün olarak geçti.
Altmış altı can, hep yüreğimizde,
Ülkece yaslıyız, ruhumuz incindi.
Alevlerin sessiz çığlığı bu gece,
Her bir kıvılcım, bir canın türküsü.
Başımız sağ olsun, milletçe,
Allah rahmet eylesin, solan her nefese.
The Sadness Of Fire
(For 66 Lives)
Quietly began that black night,
The flames rose, the sky was filled with sadness.
A hotel in Kartalkaya, the place of the holiday,
Who knew that the moment of death came suddenly.
Burning lives, fading hopes,
One spark was enough, they were all lost in despair.
Tears in the eyes, embers in the hearts,
Responsibility was forgotten, consciences froze for a moment, cor.
The holiday they went on was going to be a dream,
Who knew that the path of fate is so forked
Negligence, insensitivity, breaks a chain,
Each of them destroys a life, the world of a family.
Thirty-three pairs of eyes, looking silently now,
Those who left with their dreams, we looked at with hope.
But the fire was cruel, it took them all away,
Kartalkaya's silence burned deep inside us.
The memories that remain now are,
Stars extinguished under the flames.
Every breath, a story, a life,
Prayers are always echoing in the sky dome.
Unforgettable tonight, unforgettable this fire,
Every dying soul is a deep fire in us.
The lesson of responsibility, let's all take,
I hope that we will never experience such pain again.
In the dark night of Kartalkaya,
66 lives have been lost in the grip of the flame.
We are crying all over the country, our hearts are full of sadness,
May Allah have mercy on them, may their places be paradise for all of them.
........................................................................................
Suddenly one night, the stars went out,
Life suddenly became religious in Kartalkaya.
Holiday dreams, dreams have returned,
The flames have wiped out hopes one by one.
Quietly came that wind of death,
No soul knew what tomorrow would be.
She had problems on vacation, she had fun,
Fate has prepared the most painful tomorrow.
Happy laughter, took its place in the wail,
Fire has engulfed everything, as if the sky is crying.
Every tree, every wall, has witnessed Canda,
The hotel has become a tomb, every breath burns.
Sixty-six lives, sixty-six dreams,
It rose to the heavens, a silent caravan.
Every dream has been lost in ashes,
Irresponsibility, insensitivity, took a moment to die.
Neglect, indifference surrounded every corner,
Consciences are blinded, compassion is extinguished.
Now we are bereaved, lay the sorrows,
Every heart, every eye is filled with tears.
Hands in prayer for the departed souls,
Their place is heaven, their souls are at peace.
We wish healing to wounded hearts,
May there never be such pain again.
Kartalkaya, you are full of sadness now,
This unforgettable night has gone down in history as sadness.
Sixty six lives, always in our hearts,
We are bereaved by the country, our soul is hurt.
The silent scream of the flames tonight,
Every spark is a ballad of a soul.
Our condolences, everyone,
May Allah have mercy on every breath that breathes.
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
