01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
640- GÜLÜŞLER
Allah’ım,
Bu nasıl gülüşler?
Yürek kıpır, kıpır,
San ki, deprem olur,
Sönmeyen, güneş doğmuş,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta