6-7 Eylül 1955 üzerine Şiiri - Cevat Çeş ...

6-7 EYLÜL 1955 ÜZERİNE - görüş
.
Buradan Egenin karşı kıyısındaki “Türk tohumlarına”, yani 2000 yıl yaşadıkları, doğdukları, sevdikleri topraklardan göç etmeye zorlanan İstanbullu Rumlara sesleniyorum:
-İnanın ki İstanbul bugün, 5 Eylül 1955 kadar güzel değil. Bir parça da sizin renklerinizle dünyanın en güzel mozaik müze/şehriydi İstanbul.
Biliyorum “dön desem, dönemezsiniz” ama…
* * *
Zamanın Cumhurbaşkanı Celal Bayar’ ın, 8 Eylül 1955 sabahı İstiklal caddesinin halini gördükten sonra “Galiba işin dozunu kaçırdık” dediği…, yıllar sonra da Emekli Tuğgeneral Sabri Yirmibeşoğlu’nun “6-7 Eylül muhteşem bir özel harp dairesi örgütlemesiydi ve amacına da ulaştı” diyerek bir kez daha itiraf ettiği olayların nasıl başladığı, nasıl geliştiği ve neler yaşandığı hakkında sayısız bilgi ve belge var. Bilmeyen ya da merak eden araştırır, bulur ve okur.
Ellerinde kazma, balta ve sopalarla.., başla komutu almış gibi aynı anda sokaklara dökülen binlerce kişi başta İstiklal caddesi, Beyoğlu olmak üzere öncelikle Rumların yoğun olarak yaşadığı Kurtuluş, Şişli, Eminönü, Balat, Bakırköy, Yeşilköy, Ortaköy, Bebek, Kadıköy, Kuzguncuk, Çengelköy ve Adalar’da binlerce ev, işyerini tahrip etmiş, 73 kilise ve 2 manastırı ateşe vermiş, muhtelif kaynaklarda farklı gösterilen sayıda da ölümlere sebep olmuştu.
Bir “muhteşem örgütlemenin” kışkırtması ile başlayan bu olaylar, mübadele sonrası 100 bin kişi civarında kalan İstanbul Rumlarının sayısının bugün 2 binlere kadar düşmesine yol açan sürecin de başlangıcıydı aynı zamanda.
Bize ne canım onlardan. Onlar, Yunan tohumu. Biz burada Türk-Türk’e, Müslüman-Müslüman ne güzel geçinip gidiyoruz diyen varsa eğer onların da yıllar sonra malum “muhteşem örgütleme” ile yaşanacak olan Çorum, Erzincan, Maraş, Sivas/Madımak ve hatta Uludere için söz söylemeye hakları yoktur.
Yüreklerimizde sadece 'sevgi' örgütlensin ve beynimiz bir tek komut versin bu anlamda 'insanları seveceksin'...
Biliyorum ., dön desem dönmezsiniz ama....
Hepinize-hepimize dostluk., barış ve sevgi içinde aydınlık yarınlar diliyorum..., yolumuz açık denizlere doğru olsun...
.
(C.Ç - 2010)