kendimi kaybettim meçhul bir trende.
bir gün, biter yolculuğum çıkarım gün yüzüne de
5 N 1 K yüklü kara vagonlar bilinmez.
son sürat geçer ömür istasyonundan da
inenlerin akıbetini kimseler bilemez.
bu nasıl kader ki yollar bitse de yolculuk bitmez.
öyle bir ateş ki manzaralar, yolcuları anlamaz görmez.
yanarım yanarım kül olurum halimi kimse sormaz.
derler ardımdan bir garip Mesut’ tu,
aşk aşk diye mecnun oldu, gitti nerededir bilinmez.
Kayıt Tarihi : 11.7.2019 14:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!