56- Aşıklara bu devlet. Şiiri - İsmail Emre

Aşıklara bu devlet...
Fakat münkire illet...
Âşıklara getirdi,
Sevdiğimiz Muhammed,

Binasıdır İbrahim,
Kimse bilmez onu, kim?..
Kitab'ın yazmadığın (1)
Vallah, size ben dedim.

Hiçbir kitap yazamaz,
Bu sırları bozamaz...
Kim ki aşkı bilmedi,
Boşuna kıldı namaz.

"Sır"da bulduk namazı,
Ederiz biz niyazı;
Âşıklara yazılmış,
Tâ ezelden bu yazı.

Acı, Dostun kapısı...
Sabır, onun yapısı;
Her kim gamı severse,
Onun olur tapusu.

Âşık isen döğerler,
Dayanır buna erler.
İçirseler de zehir,
Bu gelen, Dosttan, derler.

Seve seve içerler,
Tatlı candan geçerler.
Bu söz, münkire acı...
Duyar duymaz içerler.

Bizler yanarız neden?..
Dostu saklar bu beden,
Cânân yüzüne bakar,
Mahmud izine giden.

O dahi böyle çekti,
Âşık gönlüne ekti;
Nasıl tarif edelim,
O, cihanda bir tekti.

Noldu (Emre)ye, noldu...
Sarardı, hem de soldu;
Burda zelil olunca
İki cihana doldu.

-----------------------------------------
(1) Yazmadığın = yazmadığını.