01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
523- KOPSUN
Kimse bana,
Ona, buna, şuna,
Ağaya, paşaya boyun bükmesin…
Karnı tok,
Sırtı pek, başı dik olsun…
Eğer bükerse,
Sevgiye, sevdaya, AŞKA olsun.
Hem de çokça,
Bolca, büyükçe olsun.
Sonsuz olsun.
Olsun.
Diğerine direniş,
Gerekirse, boynu kopsun,
Direniş...
Olmaz ise,
O, sarılası boyun, olmasın,
İster ince, ister kalın,
Korkmayın, ta dibinden kopsun.
Unutulmaz olsun, sonsuz,
Şiirlerde,
Sonsuza kalsın, ibretlik olsun.
Geleceğe ders olsun.
Olsun, kopsun…
Dostun Gerçek
Kayıt Tarihi : 9.4.2021 19:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahaddin Aktay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/09/523-kopsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!