Bir sabah uyandığımda,
Herkesin kendi hapishanesinin ıssızlığında yok olmuşluğunu fark ettim!
Bir sabah uyandım ve özgür kuşların çığlıkları sardı kulaklarımı..
renkleri olağandışı,kanatları göğü kaplayan,rüzgarla dans eden özgür kuşlar..
Bir sabah uyandım ve gözlerini kendi gözlerinden ayıramayan kafesteki kuşların
duyulmayan ağrılı senfonilerini hissettim.
Ağlayan,kedere kapılmış,panik olmuş,uçmayı unutmuş sayısız kuşlar..
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




yaşamın dönüşümü nasıl olsa herkesi bulacak,
kaleminiz daim olsun
Güzel ve düşündüren bir anlatım. Siz yine uyanmış ve Herkesin kendi hapishanesinin ıssızlığında yok olmuşluğa volta attığını fark ettimişsiniz. Yazık ki farkında olmadan yaşamı soluyan niceleri var. Güzel bir çalışma olmuş kutlarım.
..'bir sabah uyandım ve fark ettim ki
bağlandığım tüm düşüncelerin karanlığında
uçmayı unutmuşum ' bence bu mısralar 'duygu uçuran' unutma dışı ve 'ayık uyananların' soluyabileceği tatlılıkta,uyumda ,umutta....tesadüf bu ya: biz de bir hafta önce '40 ına girme' farkındalığını yaşadık!!! her şeye rağmen: dizelerinizdebelirtrtiğiniz gibi: 'güneşe selam etmek' gerekmez mi?? umarım '40*2+20=100 yaşımda bir sabah ta buluşuruz:))'...esen ve mutlu kalınız....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta