Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
yaşamın dönüşümü nasıl olsa herkesi bulacak,
kaleminiz daim olsun
Güzel ve düşündüren bir anlatım. Siz yine uyanmış ve Herkesin kendi hapishanesinin ıssızlığında yok olmuşluğa volta attığını fark ettimişsiniz. Yazık ki farkında olmadan yaşamı soluyan niceleri var. Güzel bir çalışma olmuş kutlarım.
..'bir sabah uyandım ve fark ettim ki
bağlandığım tüm düşüncelerin karanlığında
uçmayı unutmuşum ' bence bu mısralar 'duygu uçuran' unutma dışı ve 'ayık uyananların' soluyabileceği tatlılıkta,uyumda ,umutta....tesadüf bu ya: biz de bir hafta önce '40 ına girme' farkındalığını yaşadık!!! her şeye rağmen: dizelerinizdebelirtrtiğiniz gibi: 'güneşe selam etmek' gerekmez mi?? umarım '40*2+20=100 yaşımda bir sabah ta buluşuruz:))'...esen ve mutlu kalınız....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta