Bu yıl da ölmeyecekmişim, öyle dedi doktor. Geçen yıl da aynını yaptılar. Beni mezarımdan çıkarıp buraya getirdiler. Vuuuuv diye ses çıkaran soğuk bir makineye soktular. Her yerime kablo bağladılar. O odadan bu odaya götürüp getirdiler. Sonra iyisin, deyip mezarıma geri koydular.
Bu yıl biraz daha kibar olmuşlar. Sedyeyle taşıdılar beni. Geçen yıl ne dertti o! Tekerlekli sandalyeyle getirdiler. Pamuk ha bire içeri kaçıyordu. Gelene kadar etrafı batırıyordum. Sonra bana bağırıyorlardı. Hiç birini takmıyordum. Onlar bağırınca kıs kıs gülmek istiyordum. Ama ölülerin gülmesi burada pek hoş karşılanmazmış. Bu yüzden gülmedim.
Bana kalsa bu doktorların bir bok bildiği yok. Ölü birini muayene edip yüzüne gülüyorlar. Üstüne bir de omzuna vurup 'Hadi hadi! Geçen yıla göre çok daha iyisin emmi.' diyorlar. Terbiyesiz bunlar.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta