Yaşamda birçok isteğine, yarım kalmak, yaşamın her anına sığmaya çalışarak nefes almaya zorlamak, kendini yarım nefesler, yarılan düşünceler, arkası hep eksilen istekler ve boylu boyunca uzanmış karakış yalnızlığı sonrası, güneşin omuzlarımı dahi ısıtamadığı bir zaman diliminde, yokluğunu hissetmek, sonra da öfkeye dönüşmüş düşüncelerle, varlığının olduğu zamanlara isyan edip, bir kısmına nefret ile karışık, öfke, diğer bir kısmının içine doluşabildiği kadar özlem dolmuşsa, dünlerin öfkesi ile geleceğin özlemi bir biri ile dalaşmışsa, yaşamın gülme zamanları neresine sığacak bu öfke karmaşası içinde dar nefesler alarak?
,Dünler, senin öksüzlüğünü yaşarken gelecek hangi penceremden gülümseyecek bana?
Yaşamın tüm alışkanlıklarının içinde var olma savaşı ile dayanma gücünü tüketmekti belki de bu kahır düşlerinde…
Sen varlığı ile öncelerdeki zamanlarda, gülümserken, şimdilerdeki kahır zamanları bedenimin parçaları ile yas tutarken, aniden gülümsedim, hani sevgililer sevme zamanlarını gülümserken yaşardı, hem de an zamanlarının farkını bile hissedemeden…
Tamamını Oku
Bense;
Bir sonraki baharı düşünürken, akan gözyaşımı, elimin tersi ile silecektim…
Sen bilmeyecektin…Mustafa yılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta