4 Köşe İnsanlık ve Aşk
Kadının üzdüğü bir adamı yalnızca alkol dindirir. Bu Dünya`da gerçek olan tek şey bir erkeğin gözyaşlarıdır.
Yakınlarım tedavi olmamı istiyor
Halbuki ayyaş ruhumla,
mütevazi bir ilişkimiz var.
Çorbacı`da sızmışım
Cüzdanımı ve saatimi bulamadım.
Bu şehrin insanı böyledir
Bileklerine kazınmış birer kötü.
Mevsimler gibi gelip geçiyor da,
mevsimler gibi manidar kıssalar vaat etmiyor insan..
Şevki Kerem Önal
Kayıt Tarihi : 1.7.2018 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şevki Kerem Önal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/01/4-kose-insanlik-ve-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!