Aşktır Süleyman tahtı,
Süleyman ordan baktı;
Süleymanı görenler
Cnı orda bıraktı.
Gördüm, canım yok oldu,
'Gördüm' diyen çok oldu;
Bu geçit gayet derin,
Nice canlar boğuldu.
Çoğu gördü, dellendi, (1)
Her lisandan dillendi;
Bu bir kuş lisanıdır.
Gayet zordur, bellendi. (2)
Bilen, aaldı muradı,
Dilsiz denildi adı;
Zillete razı olan
O makamlara vardı.
Anılmaz oldu adı,
Hep yıkılmış bünyadı.
Nasıl tarif edelim,
Bilinmez onun tadı.
Âşıka dâr kuruldu,
Görenin rengi soldu;
Âşık bu hale razı,
Dârını zornan buldu.
Gören yürekler yandı,
Orda çok yol dayandı;
Dâra çekilen âşık
Mansur gibi uyandı.
Uyandı, Dost göründü,
Seyreyledi öğündü;
Sofulara zor gelen
Bu (Emre) ye düğündü. (3)
----------------
(1) Dellenmek = deli olmak, delirmek.
(2) Bellenmek = öğrenilmek.
(3) Bu doğuş da bir kafiye özelliği göstermektedir: doğuş eski harflerle yazılırsa, her dörtlüğün 1., 2., 4., mısralarının eski 'y' harfiyle sona erdiği görülür.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 14:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Emre](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/03/37-asktir-suleyman-tahti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!