36-) Öfke Narası Şiiri - Emirhan Tankoş

İnsanlar duygularımı köreltti,
Yakıp geçtikleri yüreğimde,
Ömürleri tükendi.
Yaramaz bir haylaz bıraktılar geriye,
Kullanıp atılmış saf birini gömdüler karanlığa,
Şimdi içimdeki şeytan uyandı.
Güneşe hasret, hırs kaplı bir efendiyi kaldırdılar aydınlığa.

Meleklerimi çaldılar bir kabusumda,
Umutlarımı zindana tıktılar bir anda,
Ve güneşimi zincire vurdular, gözlerimin önünde.
Geceye kaldım,
Hüzün dolu bir sabaha uyanmak için.

Seneler nice kötülükler büyüttü,
Yüreğimdeki kin ile,
Onca kasırga diriltti.
Derin hatıralar ile dinmeyen bir öfke başlattı ruhumda.

Artık bende oldum bir öfke esiri,
Dinmeyen yangınlar içinde,
Bende oldum asabi,
Bende oldum kırıp döken bir yabani.
2018