Hiç bilmediğim bir şehirde
ayaklarım çıplak, yüreğim tutsak
mevsimler değişiyor ve ben hissetmiyorum.
Ellerimde düşlerimin keskin izleri,
omuzlarımda, kaybetmişliklerimin ağır bedeli.
Ben sadece yürüyorum… Tut beni anne düşüyorum…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kutlarım sizi şairem mana şir olarak on puan ama direnmek gerek kendini bırakma umutsuz ümitsiz çekilmez bu hayat anneleri biz tutmalıyız biz korumalıyız bizler büyüyor ınlar küçülüyorlar böyle umutsuzluk ümitsizlik anneleri üzer sizi sevgiyle selamlarım
Şüphesiz ki Anne sığınılacak en emin limandır.Şair bu limana sığınmakla isabet etmiş.Ancak Sığınma ihtiyacı bir çaresizliğin ve kaçmanın göstergesidir ki bu şiirin temasındanda anlaşılmaktadır.Yabancılaşan çevrenin içerisinde bunalmışlık,insana ağır yük geliyor.Bunca yalnız kalmanın neticesinde bu diyarı terkedip gitmek çare gibi sunulsada aslında kaçışın hiç bir şeyi halledemediğininde farkındalık var.Hayatın koca bir hiç ten ibaret olması şairin yüreğinde umutsuzluklar doğurmuş ve sitemler isyanlar söza gelmiş.Serbest şiir nazım birimi içerisinde ifadelerin imgelerin ve anlatımın güzelliği yansımakta.
Okuyucuya haz veren anlamlı ve başarılı bir şiir okudum.Neşe hanımı tebrik ediyorum.Saygılarımla.
mükemmel kaleminize sağlık ilhaNIMIZ BOL OLSUN MUHABBETLE KUTLARIM
harikaaaa,,kutlarımmm
Hiç bilmediğim bir şehirde
ayaklarım çıplak, yüreğim tutsak
mevsimler değişiyor ve ben hissetmiyorum.
Ellerimde düşlerimin keskin izleri,
omuzlarımda, kaybetmişliklerimin ağır bedeli.
Ben sadece yürüyorum… Tut beni anne düşüyorum…
Bir kısa mola vermek istiyorum hayata
daha yarısına gelebildiğim bu yolda,
bedenimde can çekişiyor tüm hislerim.
Göğüs kafesimde çırpınan yaralı bir güvercinin,
Kulaklarımı tırmalayan keskin sesi var.
Ben sadece yürüyorum… Tut beni anne üşüyorum…
Yorgunum, hoyrat geçen yıllar karşısında
Bitkinim, mücadele edemediğim yalanlar karşısında
Çaresizim, yüzlerinde perde ile gezen insanlar karşısında
Suskunum, geleceğin muammalı oyunları karşısında
Kendime kalın duvarlar örüyorum, hayat, sana karşı…
ve sadece yürüyorum… Tut beni anne tükeniyorum…
ÇOK GÜZEL . ANNESİ OLUPTA DEĞERİNİ BİLEN SEVDALILARA NE MUTLU.BİR YANDAN ACILAR KEERLER LERYAŞASADA İNSAN ANNESİ GİBİ BİR SICAKLIĞI HİSSEDEBİLENE NE MUTLU.. HQYAT ACIMASIZ YÜREK YERİNDEN KOPACAK OLUR. ŞİİR ÇOK GÜZEL TEBRİKLER 10 NUMARA..
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta