______________Bir dut ağacımız vardı evimizin önünde,
______________Ne umutlarla dikilmiş benim doğum günümde…
İki katlı evimizin tam önünü süslerdi,
Azgın rüzgârlara karşı kendini göğüslerdi!
Boyu boyundaydı evin, gövdesi ve dalları
Topraktaydı ayakları, havadaydı kolları...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
