bütün kaldırımları kaldır yerinden
bu sabah topuğundan vurulmuş şehir
hangi köprünün ayağını aralasam
rüzgâra karışmış akşamdan kalma nefesin
ardından nice gözyaşı dökmüş gökyüzü
iki far sürmüş ağaçların yeşili
damarına işlemiş gidişin
tel örgülere sıkışmış göğüs kafesin
iki şehri birbirine düşüren kaza gülüşün
dört teker üstünde iki can gibi
bizin başını döndürüyor ismin
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 14:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirlerini beğenerek okuduğum ve her dizesine hayran kaldığım Küçük İskender'in 34 ubj 29 adlı şiirini okuduktan sonra şiirimin adını ve son iki dizeyi değiştirdim.
Aşil (Akhilleus) Yunan mitolojisinin en önemli kahramanlarından biri. Yarı Tanrı. Thetis oğlunu ölümsüzlük nehrinde yıkarken onu sol topuğundan tutup suya batırmıştır. Yalnızca oradan vurulursa ölecektir. (Öleceğini bildiği halde Helen'i geri almak için yapılan Truva Savaşı'na katılmış ve Truva prensi Paris tarafından sol topuğundan zehirli okla vurularak ölmüştür. )
Şair bizi topuğundan vurulan şehirden haberdar ederken bu miti düşünmüş müdür?
Önemli olan şiirin düşündürmesi.
Eğer ölümsüzlüğüne inanılan bir şehir, tek ölümlü yanından vurulmuşsa kaldırımları ebediyen kaldıralım.
Fakat şiir daha çok ölümlü bir şehrin yaralanmasından söz ediyor gibi. Kaldırımlar onu incitmemek için kaldırılacak. Bir de aşıklar gezinip ağırlıklarını bırakıyorlar üzerinde.
Akşamdan kalma nefesini kim fark eder aşıkların, daha doğrusu kim aralar köprü ayaklarını da rastlar böyle bir rüzgara.
İki far sürmesi ağaçların yeşil yeşil. Böyle güzelleşiyorlar.
Ama araç farları vardır bir de. Karanlıkta ağaçları aydınlatıyorlar. Üzerlerine gitmeseler, onları yol kenarında bırakarak geçseler bile.
'iki şehri birbirine düşüren kaza gülüşün'
'bizin başını döndürüyor ismin'
TÜM YORUMLAR (13)