Eşim olur dedi, döndüm geriye hemen
Abdul-muttalip oturmuş beni bekler
Haydi çocuğun yanına gidelim deyince
Abdul-Muttalibin sevinç belirdi yüzünde
Beraber gittik Amine hatunun evine
Baktım şöyle bir, kundakdaki bebeğe
Bembeyaz lekesiz kumaşa sarılmış
Yeşil ipekten altına sergi serilmiş
Uyuyor mışıl mışıl, sırt üstü yatmış
Misk gibi bir koku, tüm odayı sarmış
Baktım yüzüne olmuştum hayran
Uyuyordu uyandırmaya kıyamam
Usulca göğsüne koydum elimi
Gülümsedi baktı bana, açtı gözlerini
Öpüp şafağından aldım kucağıma
Bastım bütün şefkatimle bağrıma
Alıp kucağıma başladım emzirmeye
Emdi dilediği kadar süt geldi mememe
Süt kardeşide emip uykuya daldılar
Gelmezdi hiç süt önceden bu kadar
Borborunbekir
bekir.ozcan.co/tag/bekir-ozcan-borborunbekir/
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 1.3.2015 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Peygamberimizin A.S.V. Destanı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!