300 Şiiri - Cem Erdemir

lerce kere bazen bana
Sustukça içim kaldırmıyor
Fakat sustukça susası varmış
Duvarda arapça yazı
Kendimi iyi hissettiğim bir yer
Balığa su içiriyoruz can çekişirken
İçim kaldırmıyor gerçekten
Rahat uyuyun
Çünkü biliyorum uyuyamazsınız
Ben de öyleyim
Yakalanmış başından beri
Yüzeysel çözümleri kim sevmez
İşin cehennemi aslında sevmemek
Söylüyor ve söylüyor
Yine söylüyor
Ağzı olan
Oysa olmayan da var
Bu nasıl olur
Alın köpekler der gibi
Demeyeni yok
Alın köpekler
Hayat aldatılmayı istiyor
Hepimiz aldatılmayı seviyoruz
Çünkü aldatılmasaydık
Üzülürdük
Mutlu olmak güzel
Fakat
Boğazından sökecek halim yok
Kendin tükür
Çünkü ben
Ben ve yine ben
Eğer kurulsaydı... Kurulabilseydi
Silah kaçakçılarına taş çıkartırdın
Üzülme onların da kurşunları var
Senin yok
Ne üzücü...
İlerliyoruz her şeyden önce
Karanlığa dönük
Karanlık tarafa çağrı
Karanlıkevet
Gördüm ki niyetlisiniz
Biliyorum
İsteklisiniz ve öfkeli
Şenlik havası şöyle bir koklayın
Şenlik işte bir görün
Ortada kalanlar ve büyükleri
Hayat aldatılmayı istiyor
Ben maviyi
Dün gece kesecektim düşleri
Öyle içimden gelmedi ki yine
Ama senin canın yanıyor
Ve senin de
Ve
O soğuktan canımı çıkaran hüzün
Çarptığım