Bitti demekle bitmeyen, aksine çoğalan aşktan, sevdaadan, hasretten ve kederden mütevellit acılar içerisindeyim. Akıl sağlığımı kaybettimi düşünüyorum. Bu kadar sessiz olabilmeni aklım almıyor.
Ulan aşk diyorum aşk! Sevdaa diyorum, kendinden başka hiçbir acıya benzemeyen özlem acısı, hasret acısı, can yangını…
Bitti demekle nasıl bitirebildin, birebildin mi? Beni salla, kendine dürüst ol, bitirebildin mi? Bırak ama sen de şöyle yaptın, şunu yaptın demeyi şimdi! Bitirebildin mi? Söküp atabildin mi içindeki beni? Yalvarırım dürüst ol; bana değil kendine, bitirebildin mi?
Kafanı yastığa koyduğunda da mı gelmiyor aklına? O benim meselem deme n’olur, bitirebildin mi?
Bitti demekle bitebiliyorsa aşk değildir ki zaten. Biten sevgi mi olurmuş allah aşkına, biten sevdaa mı olurmuş? Git kurban olayım, güldürme beni, öyle şey mi olur!
Saat hayli geç, ben yine uykusuz ve seninle hasbihalde. Bu kadar suskun olabilmeni, bu kadar sessiz kalabilmeni almıyor aklım.
Kayıt Tarihi : 29.4.2024 08:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çizgili Mavi](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/29/3-u-8-gece.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!