Ana rahmine düşersin bir sıcaklık sarar seni
Su içinde can bulursun, “ol” denmesidir nedeni
Bir hücreden çoğalırsın gün be gün büyür durursun
Ve insana dönüşürsün ruhun sarınca bedeni
Kan bağının ayrışımı başlar günü geldiğinde
İlk ağlama ve ilk feryat başlar hava dolduğunda
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız