Hele dön de bir bak! bizleri nasıl,
Nasıl bir hasrete sürüdüğünü!
“Çıkıp gel! ” diyesim geldi, velhasıl;
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!
Şimdi boş olsa da döşekli köşen,
Hala durur içi su dolu şişen.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta