3. Kitap "Çizginin Öteki Yüzü" - Unuttum

Hele dön de bir bak! bizleri nasıl,
Nasıl bir hasrete sürüdüğünü!
“Çıkıp gel! ” diyesim geldi, velhasıl;
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!

Şimdi boş olsa da döşekli köşen,
Hala durur içi su dolu şişen.
Ekmeğin sanırdım ocakta pişen,
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!

Seni hayalime koymak isterim,
Sarılıp kokuna doymak isterim,
Sesini içimde duymak isterim,
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!

Belki duyar diye oğul sesini
Rüzgâr sustu, tuttu kuş nefesini
Topraktan yapılmış son kafesini
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!

Coşari’yi biraz yorayım dedim.
Ana hatırını sorayım dedim.
Öpüp kucaklayıp sarayım dedim.
Unuttum, Rabbime yürüdüğünü!