Kimi alnındaki kara yazgıya
Çağmadan yanmaya mahkûm oldular
Kimi yaşamda ki ince çizgiye
Değmeden yanmaya mahkûm oldular
Kader küçük yaşta örmüş ki ağı
Daha bebe iken yemiş dayağı
Okul denen kutsal yere ayağı
Değmeden yanmaya mahkûm oldular
Kimi yastık bildi sokak taşını
Kimi oyuklarda buldu kışını
Her türlü ezaya karşı başını
Eğmeden yanmaya mahkûm oldular
Yüreği meyilli her zorbalığa
Ne anaya minnet ne babalığa
Yalnızlık çektiği kalabalığa
Sığmadan yanmaya mahkûm oldular
Kimi para diye bakar bayrağa
Kimi hak etmeden uzar yaprağa
Bereketli yağmur olup toprağa
Yağmadan yanmaya mahkûm oldular
Cehalet içinde var ile yoklar
Yoksulluk gün boyu kapıyı yoklar
Ateşin üstüne doğan çocuklar
Doğmadan yanmaya mahkûm oldular
Coşari diyor ki bu neyin nesi
Bir elinde tiner diğeri kesi
Düzelmez denilen suç makinesi
Ağmadan yanmaya mahkûm oldular
Kayıt Tarihi : 19.12.2014 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!