Ben sevdayı bilmezdim, aşkı hiç tanımazdım
Sen tüm güzelliğinle gözümde olmasaydın
Ben şair olduğuma asla inanamazdım
Benim gönül sesimde, sözümde olmasaydın
Yıllara yorgun yürek, aşksız kaldıkça kurur
Bahtımızın rüzgârı bizi savurur durur
Ne tel boşa gerilir, ne de tezene vurur
Sözüm türkü olmazdı sazımda olmasaydın
Çatlamış toprak gibi her gün suyu arardım
Gurbet elinde yandım, yaprak gibi sarardım
Ben umut mu beslerdim ben hayal mi kurardım
Sen sevdalı başınla dizimde olmasaydın
Hasret kaldığım yüze resimlerde bakardım
Allah’a Vuslat için gece gündüz yakardım
Ne yağmurun olurdum, ne deryaya akardım
Sen tüm sıcaklığınla yazımda olmasaydın
Senin olduğun yerde ölüm de olsa varım
Fısılda sevdiğini uzaklardan duyarım
Coşari der sunduğun sevdaya minnettarım
Sen de yanıp durmazdın közümde olmasaydın
Kayıt Tarihi : 29.9.2014 07:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!