Ben, bu gün annemi öptüm.
İki gün arayla öptüm.
İlk öpüşümde sıcak
Sararmış bir pembe yanak;
Bu gün ise buzdan soğuk!
Morarmıştı dudakları
İçe göçmüş şakakları
Ben annemi son kez öptüm.
Bu gün benim annem öldü
Gözlerinde mor halkalar
Yüreğime acı salar
Ellerim okşarken onu
Soğuk kapladı salonu
Toprak ortadan yarıldı
Bahçemdeki gül kırıldı
Bu gün benim annem öldü
Bu gün benim annem öldü
Tüm anneler sarıçiçek
Ölüm kaçınılmaz gerçek
İşi gücü korku salmak
Yaşlanırken öksüz kalmak
Yalnızlığın daniskası
Ayrılık bir baş belası
Bu gün benim annem öldü
Ne gün gördü ne de güldü
Coşari’ye acı haber
Bu gün annemle beraber
İçimdeki çocuk öldü
13 Mayıs 2014/Samsun
İbrahim CoşarKayıt Tarihi : 24.5.2014 07:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Coşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/24/3-kitap-cizginin-oteki-yuzu-icimdeki-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!