Engelli oldum diye sanma ki biçareyim
Hisler gözlerim oldu, eller dillerim benim
Dermansız dertlerime sabrım ile çareyim
Özlenen mutluluğa naçar güllerim benim
Karanlıklar içinde kalp başlar ışımaya
Ben hazırım kendimi omzumda taşımaya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Beyinde engeller olmasın yeter ki...Değerli paylaşımınızı kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta