Alçak boylu, epey şişman, göbekli,
Pamuk gibi yüzü vardı dedemin
Yanlış yapmaz, yürekli mi yürekli,
Doğrulukta gözü vardı dedemin.
Çuval alıp satır, para kazanır;
Âlemi kendi gibi hep dürüst sanır,
Heyhat, her zaman da kendi aldanır
Dürüstlükte özü vardı dedemin.
Beş çocuk, bir hanım eline bakar,
Babamda haylazmış, canını yakar.
Gün gelirmiş dedem, hayattan bıkar
Direnmeye sözü vardı dedemin.
Kızları evlendi yürek delindi,
Oğul evlenince gelen gelindi.
Torunlar olunca nasıl sevindi,
Çekilecek nazı vardı dedemin.
Müthiş kışlar olur, diz boyu kardı;
Okul çıkışında hava karardı
Kendisi üşür de, beni sarardı
Koruyucu yazı vardı dedemin.
Ömür boyu yalanı yok, yanlış yok!
Hak yemezdi kendisinde kalmış yok!
Can yakmazdı sıkıntıya salmış yok!
Her çorbada tuzu vardı dedemin.
Kayıt Tarihi : 16.2.2006 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Size ben ne yazsam...
Buldum...(Benim dedem sizin dedenizi döver :)))
Rahmetle...
Ozan Mikdatî
Rahmetli Dedem
Örnek bir insandı cana yakındı
Babamın babası rahmetli dedem
Huyu yumuşaktı, ne çok sakindi
Saraydı obası rahmetli dedem
Dokuz oğlu vardı dört tane kızı
Onlarca torunu, severdi bizi
Her zaman neşeli gülerdi yüzü
Sevmekti çabası rahmetli dedem
İki sözün mutlak biri şükürdü
Gönlü sevgi ile fokur fokurdu
Büyük bir şairdi, şiir okurdu
Yanardı sobası rahmetli dedem
İlim aşkı ile yanıp tüterdi
En tesirli silah ilimdir derdi
Tatlı sözler ile ıslah ederdi
Olmazdı sopası rahmetli dedem
Ağzından çıkanı herkes duyardı
Sözlerini duyan alıp yayardı
Onu herkes sever herkes sayardı
Çoktu merhabası rahmetli dedem
Mikdatî der onu görmedim üzgün
Her şeyi mukemmel, her şeyi düzgün
Kıyafeti güzel, kendine özgün
Sarkardı abası rahmetli dedem
TÜM YORUMLAR (2)