Ey göklerin rahmeti, toprağın bereketi!
Damlayan gözyaşının suyunda kırklanayım.
Yokluğun yakar yeri, yaşatma felaketi,
Bulut bulut sar beni, bağrında saklanayım.
Say ki; suyu sunuyor yanık bağrına damla
Şeytan yağmurlarında ıslanırken nefsimiz
Karanlığa düşüyor hayallerim akşamla
Titrer soğuk zeminde buharlaşan sesimiz.
Her şeyin sebebi var, nedeni bilmesen de!
Sebepsiz yere damla damlamıyor yerinden.
Bozamazsın sistemi, bedeni bilmesen de!
Her hücrenin görevi ayrıdır diğerinden.
Ben, sebepsiz uymadım gözlerin davetine,
Pervaneyim sevdanın nokta kadar nuruna,
Kondum aşk-ı âlânın en büyük servetine,
Vardım seni sevmenin şerefli onuruna.
Duyuyorum tükenen umudunun ahını
Senin umutlarını yıkan söz benim değil.
Yüklediler omzuma bir aşkın günahını
Seni ateşe atıp yakan göz benim değil.
Ey cananlar cananı, gönlümün bereketi!
Akıt gözyaşlarını, kalbinde aklanayım.
Coşari’ye yaşatma ayrılık felaketi,
Yağmur yağmur yağ bana, damlanda saklanayım.
Kayıt Tarihi : 17.6.2015 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!