Küçücük kıvılcımdın şimşekler çaktığında,
Sonra büyüdü yangın, külde aradım seni
Yer gök gülizar oldu yüzüne baktığımda,,
Kendimi bülbül sanıp, gülde aradım seni.
Hangi bahardı bilmem, gönlümün can yerinde
Bir sevda filizlendi kökleri çok derinde,
Bad-ı saba aşkıyla sabahın seherinde
Oynaşırken yapraklar, dalda aradım seni.
Bakışların haykırdı aşkını bulduğunu,
O saniye fark ettim içime dolduğunu,
Sonra unuttum senin gurbette olduğunu,
Her gün yana yakıla, ilde aradım seni.
Sesin var nefesin yok, resmin var cismin yoktu,
Bir aşk meleği idin, hısmın var hasmın yoktu.
Kader denen defterde vuslata ismin yoktu.
Yoldan umudu kestim, yelde aradım seni.
Aradım bulamadım, kimseye soramadım
Aklımdan, bu sevdaya bir anlam veremedim.
Yaz dedi deli gönül, yazmadan duramadım
Sözlerin döküldüğü dilde aradım seni.
Bu bir aşk hikâyesi, kahramanı sen ve ben
Bir masal tefrikası, abonmanı sen ve ben
Bu bir gönül yarası pansumanı sen ve ben
Sen Leyla ben Kays oldum, çölde aradım seni
Kayıt Tarihi : 17.4.2014 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!