3 Günlük Hayat... Şiiri - Soner Gürler

hayatım 3 günlük olsaydı;
ilk gün senin için doğar,
ikinci günü seni sever,
üçüncü gün senin için ölürdüm,
uğruna...

hayat insana bir kez verilirmiş, derler.
ne hale getirdi beni bu hayat, baksanıza...
aşkının sayesinde çıktı adımız deliye,
ne yapacağımı bilemedim hiçbir zaman.
kelebekleri düşünüp,
mutlu olduğum anlarda bile
aşkımızın ömrünün uzun olmasını ümit ederdim
hep...

bazen papatyam olurdun,
bazen hep iyi geceler dilerdim sana.
bu satırları sana yazdım ama,
hiç okuyamadım ki ben bunları gözlerine.
içimi döktüğüm dizelerime
sana olan her şeyimi katarak,
bazen de ak kağıdın üstüne
gözyaşlarımı damlatarak,
paylaşırdım
göremediğim diğer sevdalılarla.

beni,
gecenin gözleriyle izleyenler
anladılar şu halimi.
ama ben hiç anlatamadım ki sana,
içimdeki hasretimi, özlemimi...
“tutkundum” ben sana...

ama bir gün,
hayata dair umutluyum yine de;
yine seni düşüneceğim,
yine sabah olacak
ve o güzel günün ardından
işte o an,
yeni doğan bir kelebeğin
ilk kanat çırpınışları gibi
ya da
saçlarına iliştireceğim papatyanın
güneşe başını kaldırışı gibi...
buluşmayı istediğim gözlerine bakarak,
3 günlük hayatıma
anlamlar yükleyip,

yüreğimi sana okuyacağım.

Soner Gürler
31-01-2005