Sakın telefon açma, zarf bekle ulağından!
Zaten halk cihazları tuzluk diyerek aldı (!)
Bir korku var millette şu yerin kulağından!
Meraklı istihbarat hep dinlemeye daldı...
Hiç konuşmayacağız hem de biz hep bizleyken!
Bir de çift dil isterler biri bile fazlayken...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bülbüle tatlı dili, belâ dedirecekler.
Konuşan insanlara, hep dut yedirecekler.
Bu gidişle billâhi, halkı sövdürecekler!
Sanki milletin dili, anadan doğma laldi...
Ya, konuşan Türkiye? Bak, onu susturdular!
Bir iki lâf edene, bin kontur kusturdular...
Başa gelenler bizi, öyle bir pusturdular
Tele kulak çıkalı, hâlimiz pür-melâldi...
...........harika dizeler hocam milleti paronaya yaptılar ustakaleminize teşekkürler saygılarımı sunarım
Harika bir calışma günümüzü en iy i anlatan ve böyle bir şiiri yazma cesaereti gösteren sizi kutlarım antolojime aldımı tam puanımı bırfakdım efendim saygılar
Kimden : Seher Yeli 1
Kime : halilşakir
Tarih : 08.04.2011 09:31 (GMT +2:00)
Konu : [gercek-dostlar-..] Yn: TELE KULAK..........YENİ ŞİİR
Paylaşım için teşekkürler abim.Sayfanıza da uğrayacağım inş. Saygılarımla.
Kimden : Şair Yusuf Değirmenci 1 (Bay, 66)
Kime : halilşakir
Tarih : 08.04.2011 02:00 (GMT +2:00)
Konu : Yn: TELE KULAK..........YENİ ŞİİR
coşkularınızı duygulu bir dille anlatma arzunuz eksilmesin kaleminiz susmasın zevkle okudum haz aldım kutluyorum dost kalem sevgi dolu yürek
Tebrik ederim gönül dostum aşkı duyunca kalem sevdalanmış bu ne güzel şiir dost Kaleminiz yine konuşmuş tabiki konuşturan güçlü yüreğinizin sesi dir ellerinize yüreğinize kaleminize sağlık yüreğiniz güçlü kaleminiz daim olsun nice güzellikler güzel paylaşımlar sizlerin kaleminden çıksın 10 + puan
Şeffaflık ne güzel korkusu olan düşünsün
Şimdi herşey ortada
Dürüst insan korkmaz
Kirli çamaşırı olan düşünsün
Gizliligi svmiyorum
Herkes her şeyi bilsin
Begeniyle okudum
Hocam tebrikler ve teşekkürler..
Varsın dinlesinler, biz de ağzımızı
bozarız.. Ne var onda? Meydanlardan
söyleyemediklerimizi telefonla söyleriz..
Nasıl olsa dinliyorlar..
Muhabbetle selamlarım..
Dogru soze ne demeli. Duygu ve dusuncelere daldim. yureginize saglik
Ne diyeyim Halil Şakir Bey şimdi? Desem, birilerine pek batıyor! Üstelik haklıyken haksız, suçsuzken suçlu, tertemizken 'vebalı' durumuna düşüyoruz!? Dün yüzümüze gülen, bugün 'sırtını' dönüveriyor! Yarın biz ona dönersek ne olacak demeden...
Artık bu işi 'TUZDA PAKLAMAZ!' Çünkü oda koktu! Akla ziyan işler olurken hala 'iyiye gidiyoruz, duuu az daha, sabret Canımm' diyenler yok mu? Kokmasın da ne olsun bu ülke? Nasıl götürecek bu kadar kiri, pası? Bundan 3,4 yıl önce 'yakılma girişimi' için milyonların 'BAYRAĞA SARILDIĞI' ülkemizde, bu gün göz göre 'KUTSAL TÜRK BAYRAĞI YAKILIYOR' ne ses var, ne tepkii?
İşte 'mahremiyetin bile' ortadan kalktığı bir ülkede yaşıyoruz... Yatak odalarına kadar dinlenilen, videolar çekilip dağıtılan bir ülkede 'DEMOKRASİ' var diyor, 'AZ DAHA DEMOKRASİ' olsun diyede referandumlar yapıyoruz! O zaman 'Hayırda Hayır Vardır' dedik diye bize saldıranlar, 'NE HAYRINI GÖRÜYORLAR' şimdi? Milletini şüpheli gören bir ülkede, 'MİLLET İRADESİ' diye ortalıkta gezinmenin alemi var mı?
Neyse Kardeşim... Yazsak sayfalara yazık.. Elimize yazık... İyisi mi kısa keseyim.. Anlayan nasılsa anlıyor...
Duyarlı şahsınızı ve şiirinizi tam puanla kutlarım... Saygılar sunarım Değerli Dostum...
Kimden : Zeynep Hicran Demir 1 (Bayan)
Kime : halilşakir
Tarih : 07.04.2011 22:53 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [ihvani-paylasim..] TELE KULAK..........YENİ ŞİİR
Şiir; insanın değişen duygu,coşku özlem ve hayallerını kendine özgü bir dille ifade eder..Şair de bir şiiri bu denli güzel yazar ve böylesıne güzel anlatır duygularını..kaleminizden şiir akmış satırlara..gönlünüze sağlık..
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta