Kırık kuşkanadı yalnızlığımda
Bir infilak ve yok oluş
Ve ben bir yaş daha doldururum
Mutsuzluğun kadehine
Büyüdüm biliyorum
Küçük baharlar geçti
Sokaklarımdan…
Beni bu baharlardan uzaklaştırdı zaman…
Acemi başlangıçlarla
Yürüyemezken ayaklarım,
Her adımında kaybolurken benlik
Sabahlar bitti, dayandı karanlık
Beni bu sabahlardan uzaklaştırdı zaman…
Her şeyi uzaklaştıran zaman,
Sessizliği sığdırdı küçük, kısa aralığa
O gün geldi
Yaşamla arama giren sessizlik ihanetine vardı
Ve aramızda henüz söylenmemiş sözleri
Rüzgârlara verdi…
Kaybederken sözleri
Baharları,
Sabahları,
Sığındım ılık akşamlara
Kırık kuşkanadı yalnızlığım da
Kondum düşlerime…
Bir yaş daha geçti
Bir yaş daha…
Ve ben hala küçük bir çocuk
Büyümüş yorgun bir çocuk…
Sessizliğinde
Söylenmemişliğinde
Uzaklığında
Karanlığında
Yürüyemeyen bir çocuk…
Kayıt Tarihi : 1.3.2008 02:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baharları,
Sabahları,
Sığındım ılık akşamlara
Kırık kuşkanadı yalnızlığım da
Kondum düşlerime…
Bir yaş daha geçti
Bir yaş daha…
Ve ben hala küçük bir çocuk
Büyümüş yorgun bir çocuk…
Sessizliğinde
Söylenmemişliğinde
Uzaklığında
Karanlığında
Yürüyemeyen bir çocuk…
Kanadı kırık yalnızlıktan içten, samimi, hüzün veren, bunun yanı sırada güzel bir şiir okudum...
Tebrikler
Sevgimle
TÜM YORUMLAR (3)