Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İstanbul hiç ağlamasın tabi yüreklerde. Kalemine sağlık abim.. Gül Doğan
İstanbul ağlıyordu…
Saçakları altında gözyaşı dökerken,
Dizlerini örtmeye yetmeyen örtünün altında,
Tespih çeken ellerin çaresizliğine…
İSTANBUL AĞLAMASIN...
AĞLAMASIN ŞAİR...
SEVGİLER...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta