Adın ile yazdım adını yüreğime
Bedenini değil,yüreğini sevdim
Canımı canına minnet bildim
Çarptın yüreğime merdiven başında
Diyemedim, gözlerim gözlerine erir bakınca
Ellerim ellerine dokununca dirilir
Firakınla ruhum,farkını fark ettirir
Güneş kaybolur geceye güldüğünde
Hayalimi yetim bırakır hayalin öldüğümde
Ilık bir sonbahar günü gördüm gözlerini
İçime kahve gözlerinin sevdası doldu
Japon sarmaşığı saçlarında mutludur gözlerim
Kıvılcım düşürdü kahve gözlerin gözlerime
Lale midir,yoksa gül müdür göğsünde açan?
Mevsimleri ağlatan bakışların titretiyor kalbimi
Nefesinde lavanta kokan fırtınalar gizlenir
O merdivenlerde gülüm aşkın filizlenir
Ölüm seni sevmektir sonsuza dek güzelim
Pırlantalar dökeyim yoluna,yeter ki gel gezelim
Rengarenk çiçekler ekeyim yoluna,taşkın
Sen yoksan senin kadar güzeldir bana ölüm.
Şiirlerimin damarlarında dolaşır senin aşkın
Tebessümün sabaha kadar aydınlatır gecemi
Umudum seni hayal ediyor inleyerek acemi
Üzülme,belki bizi de kavuşturur bir gün zaman
Vuslatını beklerken ruhumdur alev gibi yanan
Yüzünü son kez görmek isterim ayırmadan ölüm
Zindan çöker öğlen vakti yokluğunda gülüm…
Kayıt Tarihi : 9.4.2017 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!