28 Şiiri - Esin Güler

Ruhum kıvranıyor bedenimin içinde.
Sinmeye çalışıyor bir köşeye.
Tabi bulabilirse...
Her yer ateş altında .
Her nefes ,
Yağan birer kurşun.
Her tarafıma saplanmış.
Ama hissettirmez.
Canım acımıyor ki .
Boşalan kanlar kimin umrunda?
Özüme dönüyorum işte gittikçe.
Daha güzel ne olabilir?
Damlaları sayıyorum.
1,2,3,4...
28 olunca durucam!
25,26,27,28...
29,30,31...
Durmayı unuttum ama.
Geri de dönemem ki.
Yaşamak zorundayım.
Buna mahkumum.
İdam mahkumunun boynuna asılmış halat misali hayat işte.
Benim de boğazımı sarmalamış utanmadan.
Nefesimi kesen şey yaşamın kendisi nasıl olabilir?
Ama oluyor işte.
Öyle bir oluyor ki...
Belki de geri geri saymayı denemeliyim .
İşe yarar mıydı o zaman?
Denemeye değerdir belki de.
Nerde kalmıştım?
33?
Ah hayır hayır, buldum.
31,
30,
29,
28!
E hani işe yaramadı bu.
Sihri kaçtı belki de.
Sanırım hiç bir zaman öğrenemiycez.