*öğrendim ki karanlıklar gözdeki değil, zihindeki gölge imiş
**öğrendim ki muhabbeti değerli kılan, içeriği değil içtenliği imiş
*öğrendim ki insanı hayvandan ayrıt eden en büyük etken, yaşam biçimi ve fikriymiş
*öğrendim ki çok okuyan değil, anlayabilen öğrenirmiş
*öğrendim ki cahile öğretilebilen tek şey ezbermiş
*öğrendim ki olgunluğumuz, kendimize duyduğumuz saygınlığa eşdeğermiş
*öğrendim ki hak ettiği değeri göremeyen her iş, bir sanatı öldürürmüş ruhunda
*öğrendim ki her insan içindeki yalnızlığı kadar yitirmiştir, dışındaki kalabalığı
*öğrendim ki öyle çok kişi değil, senden yeni bir sen üreten bir kaç dost yetermiş, kalabalık sayılmaya
*öğrendim ki tecrübe yenilgiden çıkarılan ders ve kalpte kalan izmiş
*öğrendim ki kişiyi kişi yapan işi ve davranışları değil, kalbinde ve ruhundaki olguymuş
*öğrendim ki her şeyi konuşan değil, doğruyu doğru kişiye yeteri kadar konuşan, asıl bilge imiş
*öğrendim ki büyüklük yaşla değil, hoşgörü ile ölçüt müş
*öğrendim ki yıllar değil, insanı yaşananlar çürütür müş
*öğrendim ki ayrılık bedene olan uzaklıkta değil, duygulara ulaşamamakta gizliymiş
*öğrendim ki hayattaki en kolay sınav, okuldaki sınavlar mış
*öğrendim ki biz öğrendiklerimizi değil, öğrendiğimiz şeyler bizi biriktirip bütünleştirir miş
*öğrendim ki savaşlar, bir tek hayata karşı yapıldığında güzelmiş
*öğrendim ki öğrenmenin yaşı sınırı yok, en değerli hazine olsa da bilgi paylaşılmadıkça hiçbir kıymeti yok
02/03/2011
Saim ErgülKayıt Tarihi : 8.4.2016 22:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)