27. Yaş Manifestosu Şiiri - Nihat Eren

Tamamlamadan rolümü
Ellerimle yırttım senaryomu
Maskelerimi sökerek yüzümden
Çekildim sahnesinden dünyanın

Boğazımda düğümlenmiş şarkılar
Kulağımda neşesiz çıngıraklar
Masamda öksüz kalınca bardaklar
Çekildim sefasından dünyanın

Dönüşü olmayan bir tren gibi
Koptum toprağından yalanın
Yokluğuna kaçan bir gemi gibi
Çekildim okyanusundan dünyanın

Dağlarından çığımı
Kuyularından çıkrığımı
Ömrünü tüketmiş bir göl gibi
Çektim kıyılarından sularımı

Hangi mağrur komutan
Terk eder ki sevdasını
Kuvvetimle kudretimle heybetimle
Çekildim kalesinden dünyanın…

Hayatını mematını sıhhatını
Soluğunu adamış bir derviş gibi
Boynumda vebalim eteğimde şöhretimle
Çekildim tekkesinden dünyanın

Gelmek nedir bilmedi
Ardından su döktüklerim
Alıştırdı kışına bahar dediklerim
Çekildim penceresinden dünyanın

Derilmiş çiçeklerimle
Biçilmiş başaklarımla
Hasadımla hesabımla
Çekildim tarlasından dünyanın

Heveslerim mühürlendi
Öfkelerim dindirildi
Kepenklerim indirildi
Çekildim pazarından dünyanın

Pankartlarımı bıraktım
Sloganlarımı susturdum
Kalabalıklarımı topladım
Çekildim meydanından dünyanın

Ok çekmez yönlerim artık
Ne cennetine ne cehennemine
Çıkmaz bir sokak gibi kapandım
Çekildim yolundan dünyanın

Bütün şampiyonluk sizin olsun
Madalyonlar kurdeleler çiçek buketleri
Paralar pullar kupalar
Çekildim müsabakasından dünyanın

Kime konak olacaksa
Kime saray olacaksa
Fermanla sultan aransa
Çekildim saltanatından dünyanın

Kuru bir ırmak gibi
Soğuk bir volkan gibi
Sönük bir yıldız gibi
Çekildim şehvetinden dünyanın

Ferhat’ın dağlarından
Mecnun’un sahrasından
Yusuf’un zindanından
Çekildim sevdasından dünyanın

Namussuz kavgasına
Bereketsiz sofrasına
Sırt çevirip tantanasına
Çekildim sohbetinden dünyanın

…………………hasretinden
…………………gurbetinden
…………………izzetinden
Çekildim devletinden dünyanın

Bakmayın nemli gözlerime ardımca
Dövünüp hıçkırmayın
Çocukları ağlatmayın
Çekildim gözbebeklerinden onların..