Saatler günleri,günlerse haftaları;haftalar ayları,aylarsa yılları takip ederken ben de seni kovaladım.
Geçen zamanda sende kısılı kaldım.
Bu özgürlüksüzlüğün en güzeliydi belki de.
Sende kalmak,sana kalmak.
Her hücremde seni hissetmek, senle üremek ve çoğalmak; senle yaşamaya devam etmek, yaşamı sende bulmak güzeldi.
Güzel olan şeylerin sonunu güzel olanlar getiriyor.
Bu bir kural değil mi?
Hep o aşık olduğumuz insanlar aşkı sonlandırıyor, hep o güvendiğimiz arkadaşlıklar sırtımızdan bıçaklıyor, hep o...hep.
Şu dünyada sonumuzu güzeller getiriyor be üstadım.
Şunu da unutmamak gerek: Ölüm güzellerin en güzeli.
Kayıt Tarihi : 28.5.2022 08:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başlıktaki tarihte sevdiğim bir abimi kaybettim.Hayatın yükünü omuzlarında hissederken o yükünü hafifletemedim.Onu son görüşümde konuşamamıştık bile.Bunun pişmanlığıyla yaşayacağım...Seni seviyorum süt kardeşim,ağabeyim,Eyüp abim. Ruhun şad , mekanın cennet olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!