Viyana da yazılan kaderini yaşıyordu millet, 1815 ten,
Metternik önderliğinde verilmişti ferman.
Önce Avrupa’dan sonra atılacaktık Anadolu’dan
Son celseydi. Avrupa’nın kurgusu: kör olası Sevr,
Milletin hükmünün verilip , kalemin kırıldığı yer.
Tam atılacakken bu büyük millet,
Alparslan’dan beri yaşadığı 1000 yıllık ebedi vatanından.
İmdada yetişti, işte tam o zaman ,
Milletin bağrından çıkan, Büyük Kahraman!
26 Ağustos kutlu gün , o gün;
2000 yıllık şanlı ordu, üç asırlık makus talihini yendi.
Çanakkale de ölmeyi emreden; o gün;
Üç yüzyıl sonra ilk kez , orduya taarruz emrini verdi.
26 Ağustos; 1071 Malazgirt’ten den kalma
Hesaplaşmanın günüydü, 1000 yıl sonra yeniden…
26 Ağustos kutlu gün, o gün 1071 de ;
Anadolu’nun kapılarını Türk’e açıyordu, Büyük Alparslan.
26 Ağustos kutlu gün, o gün 1922 de;
Anadolu’nun Türk’e vatan kalmasını sağlayan emri veriyordu, Büyük Komutan.
30 Ağustos: Kimsenin beklemediği en büyük zaferin adıydı; yoktan var edilen Kahraman Ordudan!
1922 de; Sadece Yunan Ordusu değildi,
Milletin makus talihiydi aynı zamanda, Dumlupınar’da yenilen.
Atılırken Ordular ileri “Büyük Zafer”’in ardından; Uşak Eşme'den verilen,
“İlk hedefiniz Akdeniz” emri ne güzel bir emirdi, Başkomutan Mustafa Kemal’den!
Yılmaz BEKTAŞ
Kpt Yılmaz BektaşKayıt Tarihi : 19.5.2023 08:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!