1/:
Biz bizeydik.
Ya da öyle miydik?
Aslında yüreğimizdeydi her an zaman boyutu...
Öksüz kağıtlara yazılıydık. Üzerimize damlayansa teriydi bir negro kraterin. Sahte duyguların mürekkebiydi var sayın ki aşk. Yani karanlığın kalbiydi burası. Ve Burada aşk ve geri doğum zamanıydı her daim. Bir Kabilyan barbarının yağmurluğu gibiydi yüzlerimizdeki mahcup ıslaklık. Bizse o sırada, burada değildik ki. Yani sevdamızı bürünmüş bir aşk ve ışk hanesindeydik. Leyla mı? Az ötede sevdalı şarkılar örmedeydi.
2/:
Yüreğimizdeydi her an zaman boyutu...
Aslında saftık galiba biraz. Yani can? ... Yanisi şu ki... Hiç beklemiyorduk ka(r) deş savaşını. Ama kara evin kaderiydi bu. Kılıç ve kan... Aman demeye kalmadan... Serendip'ten yana bakan kapısı açılıyordu kalbimizin. Si bemol gıcırtılarla lahuti türküler havada. Vay ki vay! Yani bir sevdalı deveciydi hedefimizdeki yabani. O ki adımını dışarı atıyordu, kendi içeride. Yok yok dağarcığını içeri atıyordu Yemen illerinden. Ve dışarıdaydı kendi.
Dedik ya ey ehli şiir...
Yüreğimizdeydi her an zaman boyutu...
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 06:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!