Dal bilmez bülbülün güzel sesini,
Gül bilmez kendinin hoş nefesini!
Gülden bülbül anlar bülbüldense gül,
El bilmez sevmeyi, sevilmesini...
Aşk ile sevmeye verilmez senet.
Sevmek bir sanattır, sevilmek sanat!
Bülbül güle çırpar aşk kanat, kanat
Gül bilmez sevmeyi, sevilmesini...
Bülbül gülü için sahralar aşar,
Aşkının derdinden şaşırır, şaşar!
Gül, bülbül, bülbülse gül için yaşar!
Dal bilmez sevmeyi, sevilmesini...
Bülbüller güllere sevgi anlatır,
Aşkından çıldırır, coşup dinletir!
Gül yakar bülbülü, her dem inletir,
Dil bilmez sevmeyi, sevilmesini...
Bülbül ile gülün aşkını seyret,
Kimse gösteremez böyle bir gayret!
Bu sevgi insanda olmalı, hayret!
Kul bilmez sevmeyi, sevilmesini...
.....
Bülbülde sadakat olur mu ey gül?
Hergün başka dalda şakıyor bülbül!
Gül koymuş dikenli dallara gönül,
Dal bilmez sevmeyi, sevilmesini...
Antalya–1990
Bu şiir, hüseyni makamında tarafımdan bestelenmiştir
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 10.10.2010 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bülbülde sadakat olur mu ey gül? Her gün başka dalda şakıyor bülbül! Gül koymuş dikenli dallara gönül, Dal bilmez sevmeyi, sevilmesini...

Saygıyla kutlarım güzel eserinizi...
TÜM YORUMLAR (38)